දෑස් කඳුළින් බොඳව මතකය
දුකට ඉකිබිඳ හැඬුව දෙනෙතට
සිනා මල් ගෙන වැඩිය පුරහඳ
නුඹයි මගේ ලොව එකම මතකය
ඈත අහසේ පාර බැලූ අප
තනි තරුවකි අප අනාගතයට
ඇවිද යමු අපි අනන්තයටම
මල් පිපෙයි අප යනෙන මාවත
දෑත් පටලා එබී දෑසට
ලොව දකිමු අපි
හීනය
හීන දුරුත්තේ හිරිපොද වැස්සේ පාලු සැන්දෑවක අඳුර මැදින් නුඹේ සිනා මුව හීන ගේනවා ඈත දුරක මිය ඇදුන පෙමින්
-
මාර්ටින් වික්‍රමසිංහයන්ගේ වහල්ලු කෙටිකතාව වනාහී මානව දයාවෙන් චරිත නිරුපණයට දැරූ වෑයමකි. සිංහල නවකතාවට මෙන්ම ... -
ගුරු උපහාර ජීවිතය තුළ නොමැකෙන පියසටහන් තැබුවෝ වේ නම් ඇඳුරු පියසටහන්මය ...... සවන තුළ නොමැකෙන ශබ්දයක් තැම්පත්කළෝ වේ නම් ඇඳුරුවදන...
No comments:
Post a Comment