බටහිර සාහිත්‍ය විචාරයේ තවත් එක් විචාරවාදයක් ලෙස නූතන විචාරවාදය හෙවත් නව්‍යවාදය හදුන්වන්න පුළුවනි. විවිධ විචාරවාදයන් පරිවර්තනය හා ප්‍රගතිය මඟින් ක්‍රමිකව දියුණු තත්ත්වයකට පත් විය. එම ගමන්මගේ දී ප්‍රබල සිදුවීම් රාශියක් ඇති විය. 1917 දී රුසියාවේ බෝල්ෂෙවික් විප්ලවය, 1 වෙනි ලෝක යුද්ධය, කොමියුනිස්ට් කලාපය හා ධනවාදී කලාපය අතර හටගත් සීතල යුද්ධය, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය පෙරට ඒම තුන්වෙනි ලෝක යුද්ධය නමින් රටවල් පද්ධතියක් සඳහා නම් නියම කිරීම ආදී ප්‍රධාන සිදුවීම් විසිවන සියවසයේ දී ඇති විය. මෙකී ලෝක බල දේශපාලනයේ මෙන්ම කලාකෘති ක්ෂේත්‍රයේ සිදු වූ ඉමහත් චලනයන් බටහිර සාහිත්‍ය විචාරය කෙරෙහි වෙනස්කම් ඇති කරයි.
නූතනවාදය, පශ්චාත් නුතනවාදය, මාක්ස්වාදය, පශ්චාත් මාක්ස්වාදය, ව්‍යුහවාදය, ස්ත්‍රීවාදය ආදී ප්‍රවණතා රැසක් 19 වැනි සියවසයේ සිට 21 වන සියවසය සිසාරා ගලා යයි. ප්‍රධානම කාරණයක් ලෙස ලෝක බලවතා ලෙස ඇමරිකාව නැඟී සිටීමත් සමඟ නව ලෝක රටාවන් පිළිබඳ කතිකා ඇති විය. ලෝකය තුන් ආකාරයකින් වෙනස් වේ යැයි හොබ්ස්වොන් පවසයි. එය තවදුරටත් යුරෝපා කේන්ද්‍රීය නොවන අතර ඇමරිකාව, යුරෝපය, ජපානය සමෘද්ධිමත් රටවල් වුවත් ලෝකය ඒක කේන්ද්‍රීය ඒකකයක් බවට පත් වී තිබේ. මෙය ආර්ථික වශයෙන් පමණක් නොව පොදු ජන සංස්කෘතිය වශයෙන් මහත් බලපෑමක් ඇති කරයි. පැරණි මිනිස් සබඳතා බිඳී ගොස් තිබේ. ස්වභාවවාදය හා සංකේතවාදයේ දිගුවක් ලෙස නව්‍යවාදය බිහි විය.
I වන ලෝක යුද්ධය ආකල්ප දෙකක් වෙනස් කරයි. එනම්, ස්වභාවවාදීන් විශ්වාස කළ මිනිස් ප්‍රගතිය, විද්‍යාව කෙරෙහි ඇති භක්තිය, මිනිසාගේ තර්කානුකුල බව වැනි ගුණාංග යි. සංකේතවාදීන් අනුගමනය කළ පුද්ගලයා ක්‍රියාකාරී දේශපාලනයට සහභාගී නොවී තමාගේ සෞන්දර්යය චාරිකාවේ පමණක් නිරත විය යුතු බවත් ප්‍රශ්න කරයි. සංකේතවාදය හා ස්වභාවවාදය නූතනවාදයත් සමඟ සම්මුඛ වීම නිසා ස්වභාවවාදී ලක්ෂණ හා සංකේතවාදී ලක්ෂණ නව්‍යවාදී කෘතිවල අඩංගු වේ. නව්‍යවාදීන් යොදා ගන්නා මාධ්‍ය පිළිබඳ නිරන්තරයෙන් අත්හදා බැලීම් කිරීම නව්‍යවාදීන්ගේ ලක්ෂණය යි. නව්‍යවාදීන් හැම පැරණි ලක්ෂණයක්ම ප්‍රශ්න කරන්නට විය. බොහෝ සංඛ්‍යාවක් වාද පහළ වූයේ යථාර්ථය දෙස නව කෝණයකින් බැලීම් හේතු කොට ගෙනයි. එම වාද අතරින් චිත්තරූපවාදය, වොර්ට්සිස්ට්වාදය, අනාගතවාදය, ප්‍රකාශනවාදය දක්වන්න පුළුවනි.
චිත්‍රපටය විනෝදය සඳහා පළ කෙරුණු සඟරා හා පුවත්පත් ජනප්‍රිය පොත්පත් මෙකල බහුල ලෙස පැතිරෙන්නට විය. නව්‍යවාදය මේ ජනප්‍රිය රැල්ලට අභියෝගාත්මකව ලියවුණු ඒවා ය. මෙකල සාහිත්‍යයේ දක්නට ලැබුණු තවත් විශේෂ ලක්ෂණය වූයේ කුඩා සඟරා බිහි වීම යි. මේවා කුඩා වූ අතර ආයුකාලය කෙටි විය. විශේෂයෙන්ම කවියට වාහකය වූයේ මේවා යි.
නව්‍යවාදය ගොඩනැගීම සඳහා අධ්‍යනයන් කළ චින්තකයන් ලෙස පහත දැක්වේ.
ටී.ඊ. හුල්මේ
" කවියා වූ කලී භාෂාව සමඟ බලවත් අරගලයක යෙදෙන්නෙකි. "
චිත්තරූපවාදයේ සමාරම්භකයා ලෙස මොහු හැඳින්වේ. ඔහුට යුරෝපීය දර්ශනවාදියෙකු වන බර්ග්සන්ගේ බලපෑම ලැබී තිබේ. හුල්මේගේ විවේචනය රෝමාන්තිකවාදය කෙරෙහි යොමු විය. හුල්මේ භාෂාව පිළිබඳ දීර්ඝව විස්තර කර තිබේ. කවියා සාම්ප්‍රදායික භාෂාවෙන් ඉවත් වූ පසු කාව්‍යයේ සැබෑම අරුත ඉදිරිපත් වන බව පවසයි. ජීවය ලැබීමට නම් එයට රූපකය නැමැති කාව්‍යෝපක්‍රමය යෙදිය යුතු බව දක්වයි. හුල්මේ පවසනුයේ කවියේ අනවශ්‍ය බාහිර ලක්ෂණ හා උග්‍ර ලක්ෂණ තිබිය යුතු බව යි.
ටී.එස්.එලියට්
" කවියේ පරමාර්ථය යම් කිසි අදහස් මාලාවක් එකතු කොට ඒවා විශ්වාස කරන්නට යැයි බල කිරීම නොවේ. "
තවත් නව්‍යවාදය ඉදිරියට රැගෙන ගිය ලේඛකයෙකු ලෙස ටී.එස්.එලියට් දැක්විය හැකි ය. හුල්මේ මෙන් එළියට් සම්ප්‍රදාය මුළුමනින් ම ඉවත් නොකර අතීතය හා වර්තමානය ගළපමින් තම නිර්මාණ සිදු කරයි. චිත්තරූප වාදයේ පහළ වූ විශිෂ්ටතමයා ටී.එස් එළියට් ය. එලියට් ආභාසය ලැබූ කවීන් අතර අර්වින් බැබිට්‍, බර්ටන් රසල්, ටී.ඊ.හුල්මේ සිටී. එළියට්ගේ දර්ශනය වූයේ සමස්ත ජීවිතය පිළිබඳ අදහස් සංකල්ප හා විශ්වාසයන් ය. කාව්‍යකරණය කෙරෙහි එළියට්ගේ ප්‍රවාද ඉතා වැදගත් සංකල්ප කිහිපයක් මත වර්ධනය වෙයි. පංචේන්ද්‍රියන් මඟින් අනුභූති ලැබීම එක් අංශයකි. මෙහිදී චිත්තවේග හා හැඟීම් ලෙස කවියා තුළ බලපැවැත්වීම ඔහුගේ දැඩි අවධානයට පාත්‍ර වේ. එළියට්ගේ කාව්‍ය පිළිබඳ පළ කළ ප්‍රධාන ප්‍රවර්ග දෙකක් වේ.
( 1 ) නිර්පුද්ගලභාවය
( 2 ) වාස්තවික භාවය
නිර්පුද්ගල භාවයේ දී එළියට් පවසනුයේ නිර්මාණ මනසත් දුක්විඳින මිනිසාත් කවියත් අතර සම්බන්ධයක් නොමැති බව යි. චිත්තවේග හා හැඟීම් පිළිබඳ දුෂ්කර විද්‍යාත්මක සමීකරණයක් එලියට් දක්වයි. එම සමීකරණය තුළ ඔහුගේ දර්ශනය අපූර්ව ලෙස ගැබ්ව පවතී. එම සමීකරණය පහත දැක්වේ.
ඔක්සිජන් හා සල්පියුරික් ඩයොක්සයිඩ් වායුව සහිත නලයක platinum කූරක් ඇතුළු කර විට එහි සල්පියුරික් ඇසිඩ් සෑදේ. ඒ නව ස්වභාවය හටගන්නේ ප්ලැටිනම් කැබැල්ලක් ඇත්නම් පමණි. එහෙත් මෙසේ සෑදුනු නව සාන්ද්‍රනයේ අංශුවක්වත් අඩංගු නොවේ. ප්ලැටිනම් කැබැල්ල තමාගේ ස්වාධීන ක්‍රියාකාරීත්වයත් නොපෙන්වා මධ්‍යස්ථව පවතී. කවියාගේ මනසද platinum කැබැල්ල සදිසි ය. බාහිර ලෝකයෙහි පවත්නා යම් යම් තත්වයන් ඇසුරෙන් චිත්තවේග උපදින බව හා එයට අවශ්‍යය සාධකයන් තව තවත් විස්තරාත්මකව එලියට් දක්වයි.
වස්තු ද්‍රව්‍ය සංකල්ප ආදී බාහිර වස්තු සියල්ල කිසියම් තර්කනයක් මත නොපෙනෙන හුයකින් සහ සම්බන්ධ කර අර්ථ මතු කිරීම වාස්තවික සහ සම්බන්ධතාවයයි.
එලියට් විශාල පෙරළියක් මේ ආකාරයෙන් නව්‍යවාදය තුළ සිදුකර තිබේ.
එක්රා පවුන්ඩ්
එක්රා පවුන්ඩ් යටකී නව පෙරටුගාමී විචාර කුලයෙ ප්‍රබලයෙකි. හුල්මේ දියත් කළ චිත්තරූපවාදී ව්‍යාපාරය හිනි පෙත්තටම දියුණු කරනු ලැබුවේ පවුන්ඩ් විසිනි. කවිය විෂයෙහි ප්‍රබල බව අපේක්ෂා කළ පවුන්ඩ් පුහු සාටෝපවත් අලංකාරවලින් ගැවසුනු දීප්තිමත් කවි ප්‍රතික්ෂේප කරයි. චිත්ත රූප යනු භාෂාවේ උපරිම කුලය ස්පර්ශ කිරීම යනුවෙන් පවසයි. එසේම උතුම් සාහිත්‍ය යනු අර්ථය එහි උපරිමය දක්වා ඔසවා තබන ලේඛනය බව පවුන්ඩ් සඳහන් කරයි.
නීෂේ
" විශිෂ්ට කවියක් යනු අඳුරේ දැල්වෙන ශ්‍රමිකාලෝකයකින් ලැබෙන ප්‍රඥාව බඳු බව පවුන්ඩ්ගේ අදහස යි. "
නිෂේ නව්‍යවාදය තුළ ක්‍රියාකාරී මෙහෙයක් කරයි. ඔහුගේ කෘති අතර සාහිත්‍ය හා නිර්මාණ කෙරෙහි වැඩි වශයෙන් බලපෑම් කෘතිය නම් The birth of tragedy වේ. ඔහු ඇපලෝනියානු හා දියොනීසියානු පක්ෂ දෙක ගැන වැඩි අවධානය යොමු කරයි. නිෂේ අතිසන්තාවාදයේ මූලික හරය වන විකාර රූපය හා ජුගුප්සාව පවතී. එසේම අතාර්තිකත්වය පිළිබඳව විප්ලවීය මත ප්‍රකාශ කරයි.
සිග්මන් ෆොයිඩ්
සිග්මන් ෆ්‍රොයිඩ් අවිඥානිකත්වය පිළිබඳ මත ඉදිරිපත් කර තිබේ. මිනිසා පිළිබඳව ආත්ම චිත්‍රය තුන්වැනි වරට කේන්ද්‍රයෙන් එපිටට ගැනීමක් තමා සිදු කළ බව ඔහු පවසයි. එසේම ඔහුගේ මනෝවිශ්ලේෂණ න්‍යායන් අයත් අප සිත් සතන් සසල කරයි. ෆ්‍රොයිඩ් සිහින පිළිබඳ දක්වයි. නුතනවාදී විචාරකයන්ගේ ක්‍රමවේදයන්ට ප්‍රොයිඩ්ගේ මේ සිහින පිළිබඳ මත බලපා ඇත.
මේ අනුව නූතන වාදයේ අවසන් නිගමනය ලෙස හඳුනා ගන්නට පුළුවන් වන්නේ වර්තමාන සාහිත්‍ය විචාරය කෙරෙහි නව්‍යවාදයෙන් දැමූ පියවර හෙවත් අඩිතාලම තදින්ම බලපා ඇති බව යි. එහිලා නව්‍යවාදයේ එලියට් වැනි විචාරකයන් ඉදිරිපත් කරන ලද මතවාදයන් හා අදහස් අත්‍යන්තයෙන් ම වැදගත් වෙයි.
No comments:
Post a Comment